Historia parafii
Początki parafii w Szczawnicy sięgają roku 1350. Posiadała ona wtedy murowany kościół, który dotrwał do połowy XVI wieku, kiedy to z powodu złego stanu technicznego runął. Na ten sam okres przypada utrata przez Szczawnicę duszpasterskiej samodzielności. Biskup krakowski Piotr Tomicki nie mogąc znaleźć kandydata na proboszcza w Szczawnicy w roku 1529 powierzył duszpasterstwo ks. Marcinowi proboszczowi w pobliskim Krościenku. Ten stan rzeczy przeciągnął się do roku 1870, kiedy to Szczawnica stała się niezależną kapelanią, a w roku 1889 ponownie uzyskała pełne prawa parafii. Na miejscu starego kościoła wybudowano w roku 1550 kościół drewniany pod wezwaniem św. Wojciecha. Pełnił on funkcję sakralną do roku 1894, kiedy to został rozebrany. Fragmenty ołtarza głównego zostały umieszczone w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie.
Trzeci z kolei, do dziś istniejący, kościół szczawnicki wzniesiony został w latach 1882-1892. Konsekracji dokonał w dniu 28 VII 1892 roku arcybiskup Karol Hryniewiecki. Kościół ten również pod wezwaniem św. Wojciecha wybudowany jest z kamienia pienińskiego i cegły. Jest to świątynia neogotycka, otynkowana, kryta blachą, jednonawowa, z dwiema kaplicami o charakterze transeptu, prezbiterium węższym od korpusu i wieżą od frontu. Obszerna trójprzęsłowa nawa, transept i prezbiterium sklepione są krzyżowo. Wnętrze kościoła jest przyozdobione polichromią figuralną wykonaną przez Karola Polityńskiego w 1923 roku. Ściany nawy i transeptu dekorowane są ornamentami roślinnymi i linearnymi oraz fryzem z medalionami polskich świętych. Wyposażenie wnętrza jest neogotyckie. Ołtarz główny wykonał Kazimierz Chodziński w roku 1892.Centralną część ołtarza zajmuje sprowadzony z Rzymu w roku 1892, poświęcony przez Papieża Leona XIII, obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Na zasuwie ołtarzowej namalowany jest obraz św. Wojciecha, patrona kościoła.
Cztery ołtarze boczne, ambonę i konfesjonały wykonał Władysław Łpominającą średniowieczne tryptyki. W prawym ołtarzu środkową część nastawy zajmuje płaskorzeźba Matki Boskiej ofiarowującej różaniec św. Katarzynie Sieneńskiej. Obok ołtarza stoi kamienna chrzcielnica o wielobocznej czaszy pokrytej ornamentem architektonicznym. W ołtarzu lewym część środkową nastawy zajmuje grupa Ukrzyżowania. Kościół posiada dwa dzwony i sygnaturkę. Organy wykonał Tomasz Fall ze Szczyrzyca. Wokół kościoła rozmieszczone są stacje Drogi Krzyżowej - pamiątka Jubileuszu Odkupienia 1983. W kapliczkach zbudowanych przez Stanisława Salamona, szczawnicki rzeźbiarz Ryszard Hamerski ustawił pełne ekspresji drewniane rzeźby znacznych rozmiarów.
